قدس آنلاین: این اقدام مشابه تصمیمی است که آنها پنج سال پیش اتخاذ کرده و با اعلام پیروزی جداگانه جامعه افغانستان را با بحران‌های زیادی مواجه ساختند. سومین انتخابات ریاست جمهوری افغانستان که در سال ۱۳۹۳ برگزار شــد، داستان جالبی دارد.

در این رقابت اگرچه محمداشرف غنی پیروز اعلام گردید، اما این انتخابات با مخالفت گسترده و اتهام تقلب از ســوی عبدالله همراه شــده و وی نتیجه را نپذیرفت. در نهایت و پس از چند ماه کشــمکش و توافق‌های گوناگون سرانجام با بازشماری آرا و با پادرمیانی حامد کرزی رئیس‌جمهور و شخصیت‌های جهادی دو طرف توافقنامه‌ای امضا کردند که بر اساس آن غنی به عنوان رئیس‌جمهور و عبدالله نیز رئیس اجرایی دولت وحدت ملی شد.

 حال با توجه به این تجربه نامیمون گذشته که از خودرأیی و منفعت طلبی شخصی دو نامزد ایجاد شد و در حالی که اکنون طالبان پس از ناکامی در انعقاد توافق‌نامه صلح با آمریکا هر روز تهدیدات امنیتی خود را بیشتر و بر دامنه عملیات‌های نظامی علیه مردم بی‌پناه افغانستان افزوده است، ادامه این نوع رویکرد می‌تواند جامعه بی ثبات این کشور را بیش از پیش متزلزل و دچار مشکلات سازد.

انتخابات امسال که شنبه ۶ مهر ماه در میان تدابیر شدید امنیتی برگزار شد با وجود پایین بودن میزان مشارکت شهروندان و همچنین نارسایی هایی که در اجرای رأی گیری داشت در مجموع گامی مثبت و رو به جلو برای نظام سیاسی، نیروهای امنیتی و مردم افغانستان محسوب می‌شود. با همه تهدیدها، انتخابات در محیطی نسبتاً آرام برگزار شد و این مسئله نشان داد طالبان با وجود تبلیغات بســیار جنگ طلبانه دیگر آن بضاعت نظامی گذشته را ندارد و این موفقیتی بزرگ برای ارتش محسوب می‌شود.

 اما متأســفانه آنچه پس از آن روی داده و کام جامعه افغانســتان را تلخ کرد، مواضع خودســرانه دو نامزد اول انتخابات بود. اعلام پیــروزی غنی و عبدالله علاوه بر اینکه اقدامی کاملاً خلاف قانون اساسی این کشور است، ناشی از بی توجهی سیاسی بوده و نشــان‌دهنده این است که آنها منافع فردی و کسب قدرت را بر منفعت و مصالح ملی ترجیح داده‌اند.

 ادعای آنها در مورد تقلب در انتخابات نیز در همین راستا قابل تعریف است. مطرح شدن موضوع تقلب در انتخابات افغانستان چیز جدیدی نیست و در ســه دوره قبلی نیز مطرح بوده است. این در حالی است که به اعتقاد ناظران با وجود کاهش تعداد رأی دهندگان، به واسطه سختگیری‌های صورت گرفته، استفاده از دستگاه بیومتریک و اعلام سریع نتایج حداقل تاکنون امکان تقلب در انتخابات اخیر نسبت به دوره‌های گذشته کاهش یافته است بنابراین اقدام دو نامزد را می‌توان غفلتی بزرگ دانست که می‌تواند برای کشور گران تمام شده و افغانستان را به دام آشوب‌هایی وارد کند که دلخواه آمریکا و طالبان است.

 سیاست‌مداران افغانستانی باید هوشیاری خود را بیش از پیش حفظ کرده و با وحدت و همدلی و جلوگیری از دو قطبی سازی جامعه از انتخابات که می‌تواند به نوعی بهترین فرصت برای ساختن کشور و ساختار سیاسی جدید باشد، استفاده کنند.

به نظر می‌رسد مصیبت مردم افغانستان بیش از آنکه به مداخلات خارجی بازگردد به رهبران بی‌بصیرت آنها مربوط است؛ رهبرانی که منافع ملی را فدای جاه طلبی‌های شخصی و قبیله‌ای خود می‌کنند.

انتهای پیام/